Dolores Cannon - Deel 9

DOLORES CANNON

Deel 9   

Uit het boek:  “The Three Waves of Volunteers and the New Earth” (“De Drie Golven van Vrijwilligers en de Nieuwe Aarde”) van Dolores Cannon, wat een van haar latere boeken is, zegt ze dit op pag. 13:  

“Om volledig de theorie (en het “missende stuk” ) te gaan voorleggen, is het nodig om terug te gaan naar het begin, naar het “inzaaien” van het menselijke ras.

HOE HET LEVEN OP AARDE BEGON

(Eerder vertelde zij dat er drie golven van vrijwilligers zijn gekomen)  Om te begrijpen waarom die drie golven van vrijwilligers in deze tijd zijn gekomen, moeten we terug gaan naar het begin – het begin van leven op onze wereld. Ik weet dat deze informatie controversieel is (het wordt dus betwist.w.), maar toen dezelfde informatie telkens weer in duizenden regressies naar me toe kwam, voel ik dat we dit niet kunnen negeren.

            Eonen geleden was er geen leven op Aarde. Er waren veel vulkanen en de atmosfeer zat vol met ammonia. De planeet moest veranderd worden voordat er leven kon beginnen. In mijn onderzoek, zegt Dolores,  leerde ik dat er Raden/Councils zijn die regels en reglementen maken om het leven door het universum heen te creëren. Er zijn Councils voor het zonnestelsel, Councils voor de galaxy, en Councils voor het universum. Het is een zeer ordelijk systeem. De hogere wezens gaan het universum door en zoeken naar planeten die geschikt zijn voor leven. Ze zeggen dat als een planeet het punt bereikt waar die leven kan onderhouden, dit een zeer belangrijke gelegenheid is in de geschiedenis van die planeet. Dan krijgt die zijn Levens Handvest.(Privilege).

            Dan worden er aan diverse groepen ET’s (Extraterrestrials of ‘zij van buiten de aarde’) of hogere wezens de opdracht gegeven om er heen te gaan en om leven op die planeet te beginnen. Deze wezens worden de Archaïsche Wezens genoemd of de Antieke Wezens. Dit starten hebben zij al gedaan sedert het begin van de tijd. Dit zet God helemaal niet buiten het plaatje – Hij zit zeer stevig in het hele plaatje. Deze wezens brengen eerst de een-cellige organismen naar binnen zodat die zich kunnen splijten en veelvoudige cel organismen kunnen vormen. Het hangt af van de condities op elke planeet welke organismen zich vormen. Nadat zij een planeet hebben ingezaaid, komen ze terug om na eonen van tijd tot tijd de cellen te checken. Vaak overleven de cellen het niet, en vinden ze de planeet weer levenloos. Deze wezens hebben mij (Dolores) verteld: “Je hebt er geen idee van hoe fragiel leven is.”

            Dus door al die tijd heen deden ze dat op Aarde en na een tijd begonnen zich planten te vormen, want je moet planten hebben voordat je dieren kunt introduceren.  Terwijl het leven zich begon te ontwikkelen, bleven ze terugkeren om ze te zien en ervoor te zorgen. Ze vormden oceanen en reinigden de lucht zodat zich diverse levensvormen konden ontwikkelen. Uiteindelijk begonnen de hogere wezens een intelligent wezen te creëren. Dit is op elke planeet gebeurd; zo wordt leven gevormd.

            In mijn boeken heb ik deze wezens “keepers of the garden”genoemd, zeg maar tuinmannen, want wij zijn de tuin; wij zijn hun kinderen. Nu, om een intelligent wezen te creëren moesten zij een dier nemen met een brein dat groot genoeg was, en dat het vermogen had om te leren en een dat handen had zodat het instrumenten kon ontwikkelen. Daarom kozen zij de aap. Sommige mensen stemmen hier niet mee in, maar de waarheid is dat wij 98% genetisch overeenstemmen(verenigbaar zijn). Je kunt bloed aan een aap geven en dan zou het leven;  zo nauw zijn we genetisch verbonden. Maar ook was voor het scheppen van een mens genetische manipulaties nodig en om andere cellen erin te vermengen en dat er genen, vanuit het hele universum, erbij gebracht werden. Zij zeiden dat wij nooit de ‘missing link’ (de missende verbinding) zouden vinden, want die bestaat niet. Onze evolutie sprong generaties verder. Dit gebeurde niet per ongeluk.

            Na een tijd, als er iets nodig aan de mensheid moest worden gegeven, kwamen deze wezens terug en woonden bij de mensen en gaven hen wat ze nodig hadden.  Iedere cultuur in de wereld heeft legendes van die “cultuur brengers”.  Indianen hebben de korenvrouw (corn woman) die hen leerde hoe ze moesten planten. Er zijn legendes van degenen die ons over vuur leerden en hoe we landbouw moesten ontwikkelen. In alle legenden van de wereld komen die wezens uit de hemel/lucht of komen van over de zee. Dat waren de leraren, en zij konden zo lang leven als ze wilden. Dat zijn degenen die naar beneden kwamen als legenden van goden en godinnen. Dat gebeurt nog steeds, maar ze kunnen niet tussen ons in leven, ze zouden te in het oog lopend zijn. Dus als zij ons nieuwe ideeën willen geven om onze evolutie te versnellen, zetten ze dat nu in onze atmosfeer. Wie dat idee dan ook oppikt is degene die dit uitvindt. Het maakt niet uit wie het uitvindt zo lang het maar in de tijdslijn zit. We weten allemaal van de diverse verschillende mensen die tegelijkertijd aan de zelfde uitvinding werken. Een voorbeeld hiervan is de vrije energie, waarvan ik hoor op mijn reizen dat veel mensen die over de hele wereld aan het ontwikkelen zijn.

DE VERLOREN TUIN VAN EDEN

Toen er een intelligent wezen op Aarde was geschapen, besloot de Council om ons de vrije wil te geven en te zien wat wij er mee zouden doen. Er zijn planeten die geen vrije wil hebben. De eerste richtlijn van ‘je er niet mee bemoeien’ van ‘Star Trek’ is heel, heel erg werkelijk. En dit is deel van de richtlijnen van de Raad: zij kunnen zich niet bemoeien met de ontwikkeling van een intelligent soort. Ze kunnen helpen bij het leren en ons kennis te geven, maar ze kunnen/mogen zich er niet mee bemoeien.

Ik vroeg: werd het dan niet gezien als bemoeienis  toen ze kwamen en ons het volgende gaven wat we nodig hadden bij onze evolutie (vuur, planten, enz.) ? Ze zeiden: “Nee dat is een geschenk dat we een keer aan jullie geven om je bij de volgende fase van je ontwikkeling te helpen. Wat jullie er mee doen is jullie vrije wil.” Heel vaak hebben we hun geschenk aangenomen en gebruikten dat voor iets negatiefs of vernietigends, en dat was hun bedoeling niet. Ik zei: “Konden jullie dan niet terugkomen en hen vertellen dat ze het niet op de juiste manier gebruikten?”

Ze zeiden: “Nee, DAT zou juist bemoeienis zijn. Wij geven het aan jullie. En wat jullie er mee doen dat is jullie vrije wil. We kunnen er alleen  bij staan en ons hoofd schudden in verwondering over de complexheden van mensen, maar we kunnen ons er niet mee bemoeien.” 

De enige uitzondering op deze regel zou zijn als we de fase van ontwikkeling zouden bereiken waarin we de wereld konden verwoesten. Dit zou niet worden toegestaan want dit zou door de galaxies weergalmen, te veel planeten en zelfs leven in andere dimensies gaan verstoren. Je zou niet denken dat een kleine planeet die met opzet zo geïsoleerd zou zijn in dit deel van jullie zonnestelsel, zo’n geweldige impact zou hebben. Maar zeiden ze, dat de resultaten ervan buitengewoon verreikend en verwoestend zouden zijn.

            Wij werden verondersteld een volmaakt soort te zijn dat nooit ziek zou worden en zo lang als we wilden konden leven. Aarde werd verondersteld een Tuin van Eden te zijn, een volmaakte plek, maar er gebeurde iets onverwachts en dat veranderde het hele plan. Toen leven zich aardig begon te ontwikkelen sloeg een meteoriet op de Aarde neer en bracht bacteriën die ziekten veroorzaakten. Dit was de eerste keer dat ziekte op de Aarde werd geïntroduceerd. Toen dit gebeurde gingen de wezens die overzicht hadden over de evolutie van de Aarde, naar de Council. Ze vroegen wat ze nu moesten doen omdat hun volmaakte experiment was bedorven. Er was veel droefenis. De vraag was of alles moest worden vernietigd en overnieuw begonnen of om leven verder te ontwikkelen. De Raad besloot om het door te laten gaan en om verder te evolueren want er was al zoveel tijd en inspanningen in gestoken. Ze stonden het toe ook al wisten ze, dat door ziekte het leven op Aarde nooit zo perfect zou zijn als oorspronkelijke was bedoeld.

            De hogere wezens gingen door om onze evolutie van verre te observeren maar er gebeurde iets in 1945 dat werkelijk hun aandacht trok: de explosie van de atoom bom aan het einde van de 2^de wereldoorlog. Wij werden in die tijd in die fase van onze evolutie niet verondersteld atoomkracht te hebben. Ze wisten dat wij niet in staat zouden zijn om die te beheersen, dat we die zouden gebruiken om te verwoesten.

            Als de atoomkracht verondersteld werd te worden geïntroduceerd in onze tijdslijn, dan was die bedoeld om ten goede te worden gebruikt. Ik zei dat we dat ook ten goede aan het gebruiken waren, elektriciteit en zulke dingen. Ze legden uit dat omdat die eerst werd geschapen als wapen dat dit altijd die negatieve aura zou blijven hebben, en nooit de grote zegening zou krijgen die het bedoeld had te hebben. We waren net door de vreselijke  2^de wereldoorlog gekomen, dus wisten zij dat wij nooit in staat zouden zijn om iets te beheersen dat zo machtig was als atoomkracht. Dit was gewoon de menselijke aard en zij waren buitengewoon bezorgd dat dit tot vernietiging zou voeren. Bij de ontwikkeling van de atoom bom wisten de wetenschappers eigenlijk ook echt niet waar ze mee experimenteerden. Dit was een onbekend element. Hen werd verteld dat het denkbaar was dat zij alle waterstof atomen in de atmosfeer konden doen ontsteken en een massale explosie konden veroorzaken die onze wereld kon verwoesten. Maar de wetenschappers negeerden deze raad en hun nieuwsgierigheid hield hen aan het experimenteren. Dit werd allemaal verteld in mijn boek: A Soul Remembers Hiroshima waar ik jaren research in deed over de ontwikkeling van de bom. Dus ook nadat de oorlog eindigde, was er veel wantrouwen tussen de landen die nucleaire voorraden aanlegden. Dus waren de zorgen van de hoger wezens zeker gefundeerd. Wij wisten niet waar we mee speelden. Dit was een buitengewoon gevaarlijke en wisselvallige tijd.

            Het was in die tijd, aan het eind van de veertiger jaren en het begin van de vijftiger jaren, dat er UFO sightings begonnen te worden gepubliceerd. De hogere wezens gingen naar de Raad terug en vroegen wat ze moesten doen daar hen niet toegestaan werd om zich te bemoeien met de vrije wil van de mensheid. En daar was het, toen de Council met een wat ik denk dat een briljant plan was, naar voren kwam. Ze zeiden: “We kunnen ons niet bemoeien vanaf de buitenkant, maar wat als we vanaf de binnenkant gaan helpen?” Het is geen bemoeien als je vrijwilligers gaat vragen om binnen te komen en om te helpen. En zo werd de oproep gedaan door het hele universum heen voor zielen om de Aarde te komen helpen.

De mensen op Aarde werden in de cyclus van reïncarnatie gevangen, via het rad van karma, en al honderden en honderden levens, ze kwamen weer terug en maakten telkens weer dezelfde fouten. We worden verondersteld te evolueren maar dat doen we niet. Dit was de voornaamste reden waarom Jezus en de andere grote profeten naar de aarde kwamen: om mensen te leren hoe ze van het rad van karma afkwamen, ze leerden de mensheid te evolueren.  

Maar we maken nog steeds dezelfde fouten telkens weer: we creëren oorlogen en zoveel geweld dus de mensen  op Aarde kwamen erniet toe om de Aarde te redden. Hoe konden zij de Aarde helpen als ze niet eens zichzelf konden helpen? Er waren zuivere zielen nodig  die niet gevangen zaten in het rad van karma, die nooit eerder op Aarde waren geweest.

In de laatste vijf jaren van mijn werk ontdekte ik meer en meer zielen die direct van God af kwamen en die nooit in wat voor soort stoffelijk lichaam ook, waren geweest. Ik heb mensen ontmoet die ET’s waren (buitenaardsen) die in ruimteschepen woonden of op andere planeten, waar ze lichtwezens waren die geen lichaam nodig hadden. De vrijwilligers komen binnen met een schild of een bedekking over hun ziel zodat ze geen karma kunnen opstapelen want als ze eenmaal karma maken moeten ze steeds weer worden herboren. Nu, zijn er tien duizenden van deze nieuwe zielen over de hele wereld en de hogere de zielen hebben gezegd dat ze zich geen zorgen hoeven te maken over ons dat wij de aarde zullen verwoesten. Ze zeggen dat wij ten slotte het evenwicht  hebben doen omslaan. Wij zullen in staat zijn om de wereld te redden.

            De zuiverste en meest onschuldige van allen zijn de zielen die direct uit de Bron van God komen. Ik wilde weten wat God is. Ze zeiden dat onze opvatting alleen maar een dun draadje is van wat Hij echt is. We kunnen nog niet eens beginnen te begrijpen wat Hij is. Ze beschrijven God allemaal op dezelfde manier: Hij is geen man – of zoiets. Hij zou een vrouw kunnen zijn omdat vrouwen de creatieve kracht zijn. Maar God is noch man noch vrouw. Hij is een enorme Bron van alle energie, beschreven als een immens Vuur of Licht. Sommigen noemen God de Grote Centrale Zon, een enorme energie Bron en toch zo vol van liefde, totale liefde. Een  cliënt beschreef de Bron als “Het hart van de Zon. Het hart van God.”Als de zuivere wezens die direct uit god komen, terugkeren naar de Bron in een sessie, willen ze niet meer weggaan. Dit is waar we allemaal begonnen; wij waren oorspronkelijk een met deze Bron. De zielen die direct uit God zijn voortgekomen, zeggen dat er geen afscheiding is; ze zijn allen een. Ik vroeg: “Als je dit zo liefhad, waarom ging je er dan weg?” Ze zeiden allemaal hetzelfde: “Ik hoorde de oproep: Aarde zit in problemen. Wie wil komen en gaan helpen?” Zelfs degenen die ET’s zijn hebben hetzelfde gezegd. en als ze in een lichaam komen, net als wij allemaal, zijn hun herinneringen gewist. Ik vroeg: “Zou het niet gemakkelijker zijn dat we ons herinnerden waarom we gekomen zijn?” Ze zeiden dat het geen test zou zijn als je de antwoorden zou kennen.

DE DRIE GOLVEN

Dus de bedoeling van de drie golven is tweeledig. Een is: om de energie van de Aarde te veranderen zodat zij rampen kan vermijden. En twee is: om de energie van de mensen te helpen omhoog gaan, zodat ze met de Aarde kunnen opstijgen naar de volgende dimensie. Ik schatte ongeveer de leeftijden van de drie golven terwijl ik sessies had met vele honderden mensen. Ze zeiden allemaal hetzelfde over hun huidige leven, en ze gingen allemaal terug naar dezelfde situaties in die sessies. Dus toen begon ik ze ruwweg te categoriseren in hun huidige leeftijd.

            De eerste golf van die zielen, hadden in hun late 40er jaren tot in hun 60er jaren (na het vallen van de bom aan het einde van 1945) de meest moeilijke tijdsaanpassing. Zij houden niet van geweld en lelijkheid de ze in deze wereld vinden en ze willen terugkeren naar “huis” – zelfs als ze er geen bewust idee van hadden waar dat zou kunnen zijn.  Emoties verstoren en verlammen hen, zelfs speciaal sterke mensen zoals met boosheid en haat. Ze kunnen niet omgaan om rond mensen te zijn die dat uitdrukken. Dit beïnvloedt het dramatisch, alsof emoties vreemd voor hen zijn. Ze zijn gewend aan vrede en liefde omdat dat was wat zij beleefden waar ze vandaan kwamen. Ook al lijken deze mensen een goed leven, liefdevolle familie en een goede baan te hebben, velen van hen proberen om zelfmoord te plegen. Er schijnt geen logische reden te zijn, toch zijn ze zo ongelukkig, ze willen hier niet zijn.

            De tweede golf mensen zitten nu in hun late 20 en 30ger jaren. Dezen gaan makkelijker door het leven. Die zijn in het algemeen meer gericht op het helpen van anderen, scheppen geen karma en gaan vaak ongemerkt. Zij worden beschreven als antennes, bakens, generators, kanalen van energie. Zij zijn met een unieke energie binnengekomen welke anderen enorm beïnvloedt. Zij hoeven niks te doen. Zij hoeven alleen maar te zijn. Mij is verteld dat ze door gewoon door een winkelcentrum of supermarkt te lopen, hun energie iedereen beïnvloedt waar ze mee in contact komen. Zo sterk is die, en natuurlijk realiseren zij zich dat niet bewust. De paradox is dat alhoewel zij verondersteld worden dat ze mensen door hun energie aanraken, zij zich niet prettig voelen om rond mensen te zijn. Dus velen blijven thuis, afgezonderd, om te vermijden dat zij zich mengen met anderen; ze werken zelfs vanuit hun huis. Dus ontduiken zij hun bedoeling. Velen van de eerste en de tweede golf willen geen kinderen hebben. Zij realiseren zich, niet bewust, dat kinderen karma creëren en ze willen niets hebben dat hen daaraan bindt. Ze willen gewoon hun job doen en hier weggaan. Velen van hen trouwen ook niet, behalve als ze gelukkig genoeg zijn om iemand van hun eigen soort te treffen.

            De derde golf zijn de nieuwe kinderen, velen van hen zitten nu in hun tienerjaren. Zij zijn binnen gekomen met alle kennis die nodig is op een niet-bewust niveau. Het DNA van iedereen op Aarde is veranderd geworden in de huidige tijd en veranderd om zich aan te passen aan de nieuwe vibraties en frequenties. Maar het DNA van de nieuwe kinderen is al veranderd en zij zijn al voorbereid om met weinig of geen problemen verder te gaan. Natuurlijk worden veel van deze kinderen niet begrepen door scholen en krijgen droevig genoeg medicijnen. Een recent medisch rapport heeft nu verkondigd dat 100 miljoen kinderen verkeerd werden gediagnostiseerd met ADHD en op Ritalin en andere drugs gezet. Er is niets mis met deze kinderen. Zij zijn gewoon alleen meer ontwikkeld en werken op een andere frequentie. Omdat zij zo intelligent zijn worden ze makkelijk verveeld op school. Mij is verteld dat ze uitdagingen moeten hebben om ze geïnteresseerd te houden. Deze groep wordt  de “hoop van de wereld” genoemd. Sommige van die kinderen zijn maar negen of tien jaar oud en slaagden al voor het college. Zij vormen organisaties en verbazend genoeg, zijn dat organisaties om kinderen van de wereld te helpen!

            Ik vroeg “hen” eens waarom de eerste golf de meeste problemen had. Ze zeiden dat er pioniers moesten zijn, de spoormakers, degenen die de weg moesten wijzen. Zij hakken het pad dat het makkelijker zou maken voor de anderen die na hen kwamen.

@@@@@@@********@@@@@@@

In de laatste paar jaren (van 2008 tot 2010) werd ik een paar keren geïnterviewd in het  populaire radioprogramma van “Coast to Coast”.   Ik heb ook het Project Camelot gedaan en andere populaire internetshows, Ik heb ook mijn eigen radio show op BBS radio.com en al bijna zes jaren, die over de hele wereld gaan. de hoeveelheid emails en snailmails die ik krijg na ieder van die shows is ongelooflijk. Mijn bureau wordt overspoeld na elke uitzending. Ook mijn boeken zijn nu vertaald in twintig talen. De mail komt van over de hele wereld en die is steeds hetzelfde. Ze zijn zo dankbaar voor de informatie. Men denkt dat men de enige is in de wereld die deze gevoelens had om hier niet te willen zijn, of het geweld op de wereld niet te kunnen begrijpen, of dat ze naar “huis” willen gaan of serieus gedachten aan zelfmoord vasthielden om eruit te breken. Het heeft hen geweldig geholpen te weten dat ze niet gek zijn, dat ze niet alleen zijn. Dat ze een van de velen zijn die vrijwillig hier kwamen om de Aarde door haar crisis te helpen. Ze waren alleen niet voorbereid op reacties voor hun zachte zielen.

            Vanuit de brieven kwam er een verspreiding van enkele zielen die ouder zijn (geboren in de 1930 er jaren en de 1940er jaren) die voor de aanval kwamen na het einde van 1940 en het begin van 1950. Hun brieven zeggen dat zij ouder zijn, maar die hebben allemaal de symptomen van de Eerste Golf. Het is mogelijk dat sommigen als pioniers werden gezonden voor de massale oproer aan het einde van de 40er jaren. Ik heb altijd de theorie geloofd dat een toename van geboortes volgt op een oorlog of na een ramp waarbij er velen gedood werden, als een manier van de natuur om de bevolking te vervangen en aan te passen. Maar die andere theorie kan ook een uitleg zijn voor de Baby Boomers. Die zijn samengesteld uit vele vrijwilligers.

            De brieven zeggen allemaal hetzelfde, ze zijn dankbaar voor een uitleg die zin voor hen heeft. Ik heb zelfs mensen bij mij gehad na een van mijn lezingen, huilend en zeggend: “Dank u. Nu begrijp ik het.” Ook al houden ze niet van geweld en de vibratie van de Aarde, nu dat ze weten dat ze een missie hebben, zijn ze vastberaden om te blijven om die te completeren.  Dit heeft een groot verschil gemaakt in hun leven.

@@@@@@@*******@@@@@@@

Ik wil iets aanhalen uit een van de duizenden emails die ik in 2010 kreeg na een van mijn radio shows. “Ik wil u graag bedanken omdat u sprak over de ‘3 golven’ omdat ik denk dat ik een van de mensen ben uit de Eerste Golf, geboren in 1961. Mijn veel jongere broer, is geloof ik uit de Tweede Golf, geboren in 1980. Wij hebben daar heel vaak over gesproken en zijn overeengekomen dat we in feite Buitenaardsen waren en dat we niet van de Aarde kwamen! Ik had ooit een buitengewoon visioen over de feitelijke planningssessie voor de 3 golven die gebeurde voordat ik incarneerde. En die was nogal gedetailleerd en interessant. U kunt misschien ook geïnteresseerd zijn te weten dat dit plan al eens eerder geprobeerd was maar dat faalde omdat het aantal vrijwilligers niet hoog genoeg was! Toen was het dat ‘wij’ besloten om de sluisdeuren te openen en om ‘stack the deck’ (alle kaarten in te zetten) met zoveel mogelijk hoge zielen als er maar mogelijk verzameld konden worden. Deze keer denk ik dat het plan werkt!”

Zij die achter bleven.   (pag 545)

Ergens anders in dit boek en in de Convoluted Universe serie vertelde ik verhalen van mensen die getuige waren van de verwoesting van hun thuisplaneet. Zij waren nieuw voor de Aarde en sommigen zeiden dat ze alleen naar de Aarde werden gezonden in kritieke tijden. De verwoesting was een persoonlijke belevenis geweest, en ze zouden buitengewoon van waarde zijn in deze tijd om veilig te stellen dat het hier niet weer ging gebeuren op Aarde. Hier is weer iemand die gezien had dat een hele planeet werd verwoest.

Dol: Waarom besloot Joan om nu terug te komen?  Je zei dat ze hier was geweest op andere centrale punten in Aarde’s geschiedenis.

J: Dit is de grote. Dit is de grootste. Dit is nu aan het gebeuren. En velen herinneren zich wie zij werkelijk zijn en er wordt contact met hen gelegd. De nieuwe kinderen worden nu binnen gebracht en zij(=Joan) houdt van de kinderen. Dus helpt zij anderen om energieën in evenwicht te brengen. Dat is een brug zijn. Het helpt de energieën er nu over. Jij bent een brug. Natuurlijk ben jij dat. Dus er zijn er van jullie die binnen kwamen om de informatie te helpen overbrengen, om ambassadeurs te zijn.

Dol: Om die mensen te doen ontwaken voor wie zij zijn?

J: Absoluut. En om okay te zijn. Om elk van hen te accepteren die ervoeren dat zij werden weg gestopt in een bestand. Het is een grote tijd op jullie planeet omdat dit DE grote is. Dit is het nu waar jullie als planeet, ontwaken uit de droom van dat jullie denken dat je alleen bent. Dat jullie alles zijn dat er is. Jullie Aarde is zich aan het ontwikkelen. Jullie zijn allemaal aan het evolueren. Alle ogen staan nu op de Aarde gericht, in ieder geval. Dit is De grote tijd. Velen hebben gevochten om hier te zijn. Zelfs kinderen zijn binnen gekomen, zelfs voor een paar uren. Jullie dragen dit allemaal, de penning dat je hier bent geweest.

Dol: Zelfs voor een paar uren?

J: Absoluut. Om op deze planeet te zijn geweest in een tijd van dit soort evolutie. Geen planeet is ooit eerder op deze manier zo geëvolueerd, zo uniek. Als je de optie had gekregen om de identificatie te dragen om op een planeet te zijn geweest die door het hele multiversum bekend zal worden, zelfs als je hier maar enkele uren kan zijn, dat je kunt zeggen: “Ik was op de Aarde in de tijd van haar evolutie. “ Waarom niet?

Dol:  Is dit wat ik noem de Nieuwe Aarde?  (Ja).  Dat er een oude en een nieuwe zal zijn en dan een scheiding? (Ja) En dat sommigen het niet redden met de evolutie? (Ja. Ja) Dat probeer ik nog altijd te begrijpen.

J: Het is moeilijk voor mensen om dit concept te begrijpen.

Dol:  Ik probeer dit nog altijd te verduidelijken naar mezelf, zodat ik het aan andere mensen kan uitleggen.

J: All right. We zullen jullie dit stukje geven. Voor degenen die in karma willen blijven, die moeten dat ergens uitleven. Dus, blijven zij bij de oude Aarde? Worden ze meegenomen naar een vreemde planeet? Nee, ze blijven waar ze creëerden.

Dol: Ik snap het. En zij zijn degenen die niet meegaan in de evolutie?

J: In deze tijd niet. Nee, uiteindelijk wel. Niet in deze tijd. Maar dat zal moeilijk worden.

Dol: Dan zal de oude Aarde dus doorgaan te bestaan?

J: Ja. Deze.

Dol: Zullen de mensen op de oude Aarde zich bewust zijn dat er iets is gebeurd als evolutie plaats vindt?

J: All right. We zullen je terug nemen naar de tijd van Atlantis. In jullie geschiedenis had Atlantis diverse verwoestingen en mensen namen waar dat anderen stierven.

Dol:  Je bedoelt dat er meer was dan een verwoesting?

J: Ja. Er is een Atlantis die doorging en in de tijd en ruimte bestaat. Daarom, vanuit dat perspectief dat Atlantis nu in een andere dimensie bestaat.

Dus zullen er op de oude Aarde mensen zijn die dit ervaren omdat zij geloven met vrees voor dood en verwoesting en vernietigen van de Aarde en zij zullen daar zijn. In hun denken, kunnen zij waarnemen dat jullie allemaal dood of weg zijn, maar hoe dan ook, er zullen twee ervaringen zijn. Dus denk erover na dat dit al daar is. De orkestratie om deze belevenis te creëren is zoveel groter dan welke mens ook die dat in deze tijd kan waarnemen. Dit is een grote orkestratie, die niet alleen maar gebeurt op jullie aarde, maar met de hulp van zo velen.  Zo veel.  En geen andere planeet heeft dit eerder gedaan.

Dol: Mij is verteld dat het hele universum hier naar kijkt.

J: Meer dan alleen het universum. Er zijn er zelfs uit andere universums die er naar kijken.

Dol: In dat ze zeiden dat dit nooit eerder is gebeurd dat er een gehele planeet een andere dimensie ingaat?

J: Nooit! Ooit. En kijk ook naar het feit dat als bewustzijn jullie zelf als afgescheiden zien. Bewustzijn was op deze planeet gecreëerd op een unieke manier om zichzelf als afgescheiden te zien. De meeste andere rassen zien dat niet. Waar zij ook zijn, ze beleven zichzelf niet als afgescheiden van hun Bron. Jullie planeet wel.

Dol: Dus zij die deel van councils/raden zijn, en werken op schepen, die kennen hun Bron en weten waar zij vandaan komen?

J: Natuurlijk. En zij houden van mensen. Jullie weten helemaal niet eens wat jullie gedaan hebben. Ze herkennen dat er primitief gedrag op de planeet is, maar om het niveau te bereiken dat jullie hebben gekregen, gebaseerd op beperkingen waar jullie mee en in moesten werken. Het is verbazend! Jullie vermogen om lief te hebben is intens. Jullie vermogen tot vrees is intens. Dat is de kracht van de controle die iedereen in de problemen brengt. En dat wordt aangemoedigd door angst.

Dol: Ik weet dat de Aarde werd geschapen met de vrije wil. Maar zij werd ook gecreëerd met het idee van niet weten dat ze deel was van de Bron?

J: Ja. Dit was een interessant bouwsel van bewustzijn, omdat ze zichzelf als afgescheiden zagen. Waar anders kon er meer groei zijn dan in een situatie waar je feitelijk jezelf als afgescheiden kunt zien van jullie Bron?

Dol:  Maar je zei dat andere rassen wel weten dat ze allemaal deel zijn van de Bron.

J: Ja, dat is zo. Dus kan er dan meer zielengroei zijn op Aarde? Ja.

Dol: Als we dachten dat we alleen waren, en het dan allemaal moesten uitvinden door onszelf.

J: Ja.   Dan moesten zij de waarheid van wie ze zijn, zelf ontdekken. Ja.

Dol:  Met niets anders om hen te helpen. Ik kan zien wat je bedoelt.

J: Jullie hebben hier de dichtheid. Jullie hebben schoonheid. Jullie hebben je zintuigen. Bij jullie vindt veel plaats. Maar jullie hebben ook geen begrip. Kijk eens waar jullie zijn.

Dol: Ik heb veel mensen gehad in sessies waarin ze teruggaan naar de Bron. Ze zien hoe mooi die is en ze willen er niet meer weggaan.

J: Als jullie je verbinden met de Bron is het de meest mooie ervaring. Dus wat is je vraag? Zijn die sessies er voor hen om zich met de Bron te verbinden?

Dol: Ja. Waarom die plaats vinden? Zodat ze weten hoe die is of om hen er aan te herinneren of…?

J: Voor degenen die deze ervaring moeten hebben, ja. Voor sommigen zou het gewoon te groot zijn en dan zouden ze niet meer in staat zijn om door te gaan. Ze zouden net zo spoedig gaan vertrekken. Dit is verschillend voor ieder van jullie. Ieder mens is anders voor wat ze kunnen en niet kunnen beleven. En wat het in hun onderbewustzijn los zal maken want ieder van jullie is een unieke en individuele vingerafdruk op de planeet. Er zijn er geen twee aan elkaar gelijk. Denk wat een genie de meester hiervan is.  Denk aan de schoonheid en het wonder ervan. En dat er velen van jullie zijn, in andere levens nu, die aan de andere kant werken en dat ze hier ook allemaal aan deelnemen. Jullie zijn nooit alleen, geen van jullie.

Dol: Wij moeten ontdekken waar we vandaan kwamen en waarom we hier zijn . Maar er was een vraag die de mensen me steeds stelden en ik denk dat jij er al  een stuk antwoord op gaf. Dat sommigen worden meegenomen en sommigen achter worden gelaten, zouden zij die naar de nieuwe wereld gaan merken dat de andere leden van hun familie weg waren? Dit zijn dingen die ik duidelijker  probeer te zien, met onze manier van denken. Ik wil dit kunnen uitleggen aan de mensen.

J: Dat begrijpen we. We begrijpen dat. We zullen jullie die uitleg geven. We hopen dat dit helpt. Er zullen mensen uit hun leven beginnen weg te vallen. Ze beginnen te merken dat ze wegvallen. Heel snel nu. Met andere woorden, mensen, familieleden, waar ze zich ‘close’ mee voelden, gewoon wegvallen, verdwijnen. Dat zal allemaal zo maar ineens gebeuren. Dus in de tijd waarop de verschuiving gebeurt, zullen die mensen al uit hun leven zijn weggevallen, die zijn dan al afgescheiden. Ze zullen gewoon verdwijnen. Zullen niet meer in de buurt zijn. Die en die verhuisden, verlieten de stad, deden dat. Begrijp je?

Dol: Ja maar dan konden we naar de politie gaan en proberen om die mens terug te vinden, of… 

J: Dat gebeurt niet op die manier. Het zal zijn dat zij weggaan, iets gebeurde er, afstand nemen, afstand nemen, afstand nemen. Op de tijd waarop het echt gebeurt is de afstand er al. Heb jij al gehad dat mensen de laatste tijd bij je weg zijn gevallen?

Dol: Ja. Natuurlijk, we konden altijd contact met hen opnemen als we dat moesten.

J: Maar dat doe je dan niet. Dat is ons punt. Je wilt geen contact opnemen. Het zal een natuurlijk wegvallen zijn. De frequenties en vibraties zullen niet langer meer bij elkaar horen en daarom vallen ze uit je denken. De noodzaak om contact met hen te maken is er niet meer.

Dol: En dit betekent dan dat ze op de oude aarde zijn of dat ze naar de nieuwe gaan?

J: In sommige gevallen zijn er degenen die vroeg zijn weggegaan en dat ze aan de andere kant van de sluier werken.  Je bent je daar bewust van maar voor sommigen van hen die verdwijnen denk je na een tijdje: “Ik vraag me af wat er met die persoon gebeurd is?” Maar dan heb je niet de drang om contact met hem te maken zoals je normaal zou doen. Je hebt dan niet die duwende drang van “Oh, ik maak me zorgen, ik moet bellen, ik moet hem opzoeken.” Dat is niet hetzelfde. Je merkt dan dat de noodzaak om je met hen te verbinden er gewoon niet is. Dat valt gewoon weg. Je vergeet het.

Dol: Mij is verteld dat degenen die de nieuwe wereld binnengaan, dat die eerst stoffelijke lichamen hebben. Dus, dan weten we niet of we eigenlijk de verschuiving gemaakt hebben, de scheiding? Is dat juist?

J: Dat is een wat eenvoudige beschrijving. Voor jullie die kwamen om dit te overbruggen… leggen we het zo uit. Terwijl jullie je werk doen, maak je het makkelijker. Je helpt mensen wakker te worden, om zich meer te openen voor wie ze zijn. Om hun vibratie of hun frequentie omhoog te brengen, om te kunnen resoneren op de hogere cycli per seconde zodat ze de verandering kunnen doen. Begrijp je dat?

Dol: Ja, dat is waar  ik probeer de mensen mee te helpen.

J: Precies, wat jij mensen helpt te doen. Ja, dat zal gebeuren. Het gaat niet zo gebeuren op de manier dat mensen denken, of dat er rampen van dit of dat soort of andere zullen zijn. Nee, het is gewoon alsof je op een morgen wakker wordt en dat je denkt dat alles normaal is en dan ga je door en dan zul je er al zijn. Je zult een verschil van resonantie merken, maar je zult er dan al zijn omdat jullie resonantie nu al elke dag toeneemt, zoals het is. En dus, plotseling op een dag, zullen jullie de vereiste cycli per seconde bereiken om je van hier naar daar te brengen. Laten we het zo uitleggen. Als iemand uit de jaren 1800  nu terug keerde om je te ontmoeten, dan zou je voor hem gloeien. Jullie hebben die cycli per seconde al bereikt die zou gloeien voor een menselijke vorm zeg maar uit de jaren 1800. Dus in essentie, gaan jullie cycli per seconde al omhoog.  En dat is de reden waarom je een brug bent om anderen te helpen hun cycli per seconde te helpen verhogen zodat ze de verschuiving kunnen maken. En hoe sneller jullie meer mensen doen omhoog gaan, hoe meer mensen andere mensen activeren. Dus wat jullie doen is meer en meer mensen activeren op de planeet, die weer anderen activeren. En dit doet de frequentie van de planeet omhoog gaan. Begrijp je?

@@@@@@@*******@@@@@@@

Pag. 555:   Diverse jaren geleden zat ik in een panel bij een conferentie met Annie Kirkwood, de schrijfster van Mary’s Message to the World. (Maria’s boodschap voor de wereld) zij vertelde over een visioen dat zij had gehad dat de evolutie scheen te schetsen van de Nieuwe Aarde. Ze zag de Aarde alsof ze die vanuit de ruimte zag. Toen begon die eruit te zien als twee Aarde’s, een die boven op de andere lag. Er waren kleine bliksemschichten die tussen de beide Aarde’s heen en weer gingen. Toen, terwijl zij er naar keek zag ze dat ze van elkaar afgingen; op de manier zoals een cel die zich splitst om nog een cel te produceren. Een Aarde ging in de ene richting en de andere ging in een andere richting. Op de ene Aarde riepen zij en nog anderen uit: “Ja, ja, het gebeurde echt! We hebben het gedaan! Wij zijn echt een nieuwe Aarde!” En op de andere Aarde hoorde Annie de stem van haar zuster zeggen:  “Dat meisje (Annie dus)was zo gek! Zij vertelde iedereen al die rare dingen. En er gebeurde niks van! Ze stierf gewoon!”  Dus het lijkt erop dat toen het gebeuren ten slotte plaats vond, er sommige mensen zullen zijn die zich niet eens bewust zullen zijn dat er iets is gebeurd. Dit zal de scheiding zijn van degenen die met de Nieuwe Aarde verder zullen gaan en degenen die worden achter gelaten op de Oude Aarde die nog steeds is ondergedompeld in negativiteit.

            Later bij een lezing waarbij ik dat visioen uitlegde, kwam er na afloop een man naar me toe. Hij zei: “Ik wil u laten weten dat ik een zakenman ben. Ik heb normaal geen ervaringen die ik logisch kan uitleggen. Maar toen u de twee Aarde’s beschreef die uit elkaar gingen, verdween het gehoor opeens om me heen en bevond ik me in de buitenste ruimte.  Toen ik ernaar keek, zag ik het precies zo gebeuren als u beschreef.” Hij zei dat die scene heel levendig nog in zijn denken zat. Hij ging naar huis en maakte een plaatje (dat wel in het boek staat op pag. 556 maar niet bij deze papieren zit) op zijn computer en gaf mij toestemming om dat in het boek te gebruiken. In kleuren is het heel indrukwekkend, en de Nieuwe Aarde was daarbij een gloeiende bol die over de oude Aarde ligt.

@@@@@@@*******@@@@@@@

Dolores was hierover aan het nadenken. Hoe kon dat? Maar ze kreeg daar zelf een onthulling over. Als wij op een kruispunt van ons leven staan, zegt zij, dan nemen we een beslissing, een andere baan, wel of niet een huwelijk, een scheiding. En wij weten dat ons leven totaal anders zou zijn geweest als we wel of niet een andere richting waren opgegaan. Maar wat gebeurt er met de energie die we in het andere besluit hadden gestopt welke niet gekozen werd? Dat wordt ook een werkelijkheid. Er wordt onmiddellijk een universum of dimensie geschapen om dat andere besluit uit te laten spelen en een andere “jij” wordt ook geschapen om de speler te zijn in dat scenario. Dit was een eenvoudige uitleg omdat het niet alleen gebeurt als we een groot besluit nemen. Dit kan telkens gebeuren als we keuzes onder ogen zien en het maakt niet uit hoe groot of klein. Telkens als we een besluit nemen, wordt er onmiddellijk een andere universum of dimensie geschapen. Dus ook de andere keuze wordt een werkelijkheid en een andere “jij” splijt zich af om dat stuk te spelen. Die zijn allemaal net zo echt als het huidige leven waar we op zijn gefocust. Wij zijn ons niet bewust van die andere delen van ons en het is ook wijs om dat niet te weten. Ons menselijk denken zou nooit in staat zijn om met al die zaken om te gaan. Mij werd verteld dat het probleem niet zit in de hersenen maar het zit in ons denken. Er zijn gewoon geen concepten in ons menselijke denken om al die antwoorden te omvatten en al die complexheden. Daarom zullen we nooit al die antwoorden krijgen. Het zou helemaal niet kunnen alles te begrijpen. Dus zij (in hun wijsheid) kiezen enkele kleine stukjes uit om aan ons in deze tijd van ontwaking te geven, zodat wij wat uitgebreider informatie hebben. en terwijl ons denken groter wordt om nieuwe ideeën en theorieën te omvatten, zullen zij ons wat meer hapjes geven. Ik ben zelf dankbaar voor de kleine stukjes die me worden gegeven. Het laat zien dat ons denken aan het ontwaken is. Dit is de enige manier waarop we in staat zijn om met het concept om te gaan dat onze Aarde van frequentie en vibratie verandert om in een andere dimensie te schuiven. 30 jaar geleden had ik dit helemaal niet kunnen begrijpen, dus ik begrijp, zegt Dolores dat ik ben gegroeid.

Wat er nu met de twee Aarde’s gebeurt is op veel grotere schaal. Als wij geen besef hebben  van die andere delen van onszelf die andere besluiten uitspelen, die we zelf geschapen hebben door de energie waarop we gericht waren, dan zijn de mensen op de twee Aarde’s zich niet  bewust van elkaar. Een Aarde gaat in de richting van besluit of keuze en de andere Aarde zal in een andere richting gaan.

Het is aan de mensen van de Aarde in de huidige tijd om hun persoonlijke besluit te nemen en een keuze te doen welk pad zij willen volgen.

De energie is aanwezig en wordt sterker. Die beïnvloedt stoffelijk onze lichamen. Onze eigen frequentie en vibratie worden veranderd. Maar ik denk dat het nog aan ons is wat wij besluiten naar welke Aarde we toe getrokken worden door onze vrije wil.

Het is de grootste show in het universum. Nooit eerder in de geschiedenis van het universum heeft een hele planeet zijn frequentie en vibratie veranderd om in een andere dimensie te gaan.

Het is de grootste show in het universum.

Vertaling: Winny  

Dolores Cannon - Deel 8

DOLORES CANNON

Deel 8   

De vorige keer was Suzanne aan het woord, via de MUFON conferentie, en sprak Dolores met een alien (ET) via Suzanne.  Er werden dingen gezegd over ruimtevluchten uit de vroegere tijd van de mensen en dat er toen veel astronauten verloren raakten. 

Ja, je moet toch even weten hoe ons dingen worden onthouden die door mensen werden uitgevoerd. Daarom ga ik hiermee door. Dit komt dus uit het boek “Custodians” van Dolores Cannon, en de opname was van 1987.(Lang geleden, hoor. En weet dat is nu anders.)

Dolores: We dachten dat alleen de grote landen, zoals de VS en Rusland (deze ruimtevluchten maakten). Je bedoelt  dat die andere landen ook ruimteprogramma’s hebben en plaatsen waar vandaan ze die ruimtevoertuigen kunnen lanceren?

Suzanne in trance: Ze experimenteerden ja, in een of andere tijd.  Veel landen zijn er niet mee doorgegaan vanwege hun verliezen en hun angst voor ongewenste publieke gevolgen.

D: Dus, ze hebben ruimtestations in die verschillende landen?

S: In hun militaire installaties, ja.

D: Maar, als sommige mensen verloren waren gegaan, denk ik dat we dat zouden geweten hebben?

S: Nee, vanwege hun angst om ermee te moeten stoppen. En vaak wisten ze niet waar die mensen waren. Ze wisten ook niet of ze nog in leven waren.

D: Hebben de mensen die teruggebracht werden dat niet aan de mensen  verteld?

S: Nee, omdat ze zich dat niet herinneren.

D: Ze herinneren zich de vlucht niet en het door aliens terug gebracht worden, niet?

S: Nee, zo was het afgesproken, als ze terug gebracht werden, zou alle kennis veilig zijn doordat  hun herinneringen zouden worden verstoord.

D: Werd het verstoord door aliens?

S: Ja. Er werd gevoeld dat de mensen op deze planeet niet hoog genoeg geëvolueerd waren om te weten waar sommige van die planeten zich bevinden en over technologie. Wij willen ook geen ongewenst bezoek in deze tijd.

D: Maar je zei dat de regeringsambtenaren hiervan wisten. Deel van die overeenkomst was om te weten wat er met de astronauten was gebeurd?

S: Ja, hen werd verteld dat wij hen hadden en dat we hen wel of niet zouden terugbrengen. Dat lag aan hun kennis, aan wat zij wisten.

D: Dan hielden de aliens onze ruimtevluchten bij?

S: Absoluut.

D: En je zei dat die onderhandelingen en afspraken zelfs nu nog doorgaan?

S: Heel zeker.

D: Krijgen de aliens daar iets voor terug?

S: Wij hebben toegang tot natuurlijke materialen die wij nodig hebben, die hier algemeen zijn, maar die niet zo makkelijk op andere planeten gevonden worden. En… soms nemen we mensen mee om te bestuderen.

D: Hoe komen jullie aan die mensen?

S:  Door onderhandelingen met regeringen. Ze staan ons enkele toe.

D: Vertellen ze jullie wie je moet nemen? S: Ja.  D: Waarom moeten ze daar besluiten over nemen? Konden jullie niet gewoon pakken die je wilde hebben?

S: Oh, ja, maar we zijn bereid om te nemen die zij uitkiezen.

D: Ik vraag me af hoe ze beslissen welke mensen  er moeten worden meegenomen.

S: Dat waren eerst ongewenste mensen, en we besloten dat we daar genoeg van hadden.

D: Welk soort mensen worden als ongewenst gezien?

S: Militair personeel dat niet deed wat er van hen werd verwacht, of mensen met discipline problemen. Dit bracht ons ook velden van zorg, dus we nemen deze individuen niet langer meer. Nu gaan met ons mee welke vrijwillig hun diensten aanbieden voor een beperkte hoeveelheid tijd. Die tijd wordt overeen gekomen voordat ze worden meegenomen.

D: Bedoel je dat degenen die jullie “ongewensten” noemen, dat die disciplinaire problemen gaven?

S: Ja. Zij waren niet heel erg bereid.

D: En, degenen die nu als vrijwilliger meegaan, is dat allemaal militair personeel?

S: Nee.  Sommigen komen uit het medische gebied, sommigen komen uit de wetenschappelijke gemeenschap die ook willen leren en experimenteren. Maar, ze weten volledig als vrijwilliger, dat als ze terugkeren, alle kennis bij ons moet blijven.

D: Dan, als ze terugkeren, dan herinneren ze zich niks?  S: Nee.  D: Kunnen ze die lange tijd verklaren waarin ze weg waren?

S: In het algemeen wordt verteld dat ze een sabbatical tijd hadden.

D: Stoort het hen niet dat ze geen rekenschap kunnen afleggen voor die tijd, in hun eigen denken, als ze terug komen?

S: Soms is dat zo. Maar, ze rekenen op het feit dat ze het zich wel zullen herinneren, binnen de volgende 20 jaren.

D: Net zo iets als een tijdsontheffing?  S: Ja.   D: Nou, de “ongewensten”, zij die werden meegenomen, werden die ook teruggebracht?

S: Sommigen wel, anderen niet.

D: Ik vroeg me dat af vanwege hun families. Als ze plotseling verdwenen hoe moesten ze daar rekenschap van afleggen?

S: De meesten hadden geen families, of waren er al van vervreemd.

D: Daarom werden ze gekozen?  S: Ja.   D: Maar degenen die nu gaan zijn vrijwilligers. Die worden niet tegen hun wil meegenomen.

S: Dat is correct.

D: Ik denk dat dit belangrijk is.  Maar het gaat nog steeds in samenwerking met de regering?  S: Ja.   D: Er wordt gesproken over ondergrondse bases, specifiek sommige in de VS. Weten jullie daar iets van?

S: Er zijn veel bases, ondergronds en boven de grond, waar jullie niets van weten.

D: Mij is verteld dat op sommige van die bases de aliens samenwerken met de regering.

S: Dat is correct. We proberen onze inspanningen te netwerken en om open te zijn met onze kennis, als het voor de juiste bedoeling wordt geleverd. Tot aan deze tijd is het heel geheim gehouden, omdat de regering gevoeld heeft dat de bevolking nog niet voorbereid was om de werkelijkheid van zo’n netwerking  te accepteren. In de volgende twee, misschien drie decades, zal dit allemaal algemeen weten worden.

D: Kun je vertellen waar ze voornamelijk samen aan werken op deze bases?

S: Ruimtereizen, energiesystemen, medische technologie. Voedsel opslag en voorbereiding, het maken van supplementen.

D: Dat zijn allemaal goede zaken. Ik denk dat het publieke weten dat niet erg zou vinden. Zijn het  mensen uit de  medische en wetenschappelijke wereld die nu vrijwillig informatie krijgen toegevoerd of brengen zij informatie naar de aliens?

S: Beide.

D: Twee kanten uit. Er zijn ook geruchten dat in sommige ondergrondse bases genetische experimenten worden utgevormd.

S: Ja, door de medische gemeenschap en ook door andere wezens. Dit is altijd van belang geweest voor andere levensvormen.

D: Zijn het regeringen die deze experimenten het meest uitvoeren? Wiens idee is dit?

S: Eerst was het van de aliens. De ruimtewezens hebben altijd interesse gehad in dit veld, omdat zij er al zo lang bij betrokken waren. Het menselijke ras is slechts bezig met de ontwikkeling van een super menselijk wezen. En dit gaat niet altijd samen met de bedoeling van de ruimtewezens.

D: Is dat waarom de regering instemde met die experimenten? Dat ze proberen een super ras te creëren?

S: Niet helemaal. Het is slechts een aspect.

D: Nou, wat zou dan de bedoeling zijn van onze regering om betrokken te raken bij genetische experimenten?

S: Enige hoop om antwoorden te krijgen op genetische probleem gebieden. Waarom ze gebeuren, hoe ze te voorkomen. En als ze eenmaal gebeuren, of dat kan worden veranderd.

D: Dat is een goed idee. Wat dan met die schepping van een super ras? Vordert dat?

S: Velen zouden willen het te zien vorderen. Maar, het is niet zo goed gegaan, door de angst die velen hebben die er bij betrokken zijn op deze Aarde, dat dit uit de hand kan gaan lopen. Hun focus op dit moment zit het meest op genetische zwakte en hoe je dat moet elimineren.

D: Is dat de grote zorg van de aliens?

S:  Nee. Zij willen graag hogere rijken produceren van wezens,  die in staat zijn om diverse dingen te bereiken.

D: Het schijnt dat een superras van mensen geen emoties heeft, of begrijp ik dat wel juist?

S: Emoties zijn het meest een menselijke trek, die niet relevant is op andere planeten. Dit is een studiegebied voor ons.

D: Dan zijn de aliens het meest geïnteresseerd in het ontwikkelen van een nieuw soort van de menselijke soort? Je zei een hoger soort, niet noodzakelijk een superras.

S: Dat is correct.

D: Er wordt gesproken over ondergrondse bases dat ze monsters creëren; heel vreselijke hybriden of afwijkingen. Weet je daar iets over?

S: Soms gebeuren er dingen en wat is vreselijk? -- om jouw term te gebruiken, wat een iemand mooier vindt dan een ander. Als je begint soorten te combineren bij genetische experimenten zul je altijd variaties krijgen.

D: Het idee is voor ons best walgelijk. Maar hebben die verschillende soorten een ziel, een spirit, iets wat we kennen?

S:  Sommigen hebben dat, anderen niet. Dat hangt af van waar ze komen. Als het genetische mutanten zijn, robotten van natuur, dan hebben ze geen spirit. Die zijn strikt genetisch gecreëerd. Als hun bron, aan de andere kant, een spirit van nature was, om mee te beginnen, dan zal het resultaat hiervan een spirit functie hebben.

D: En het intellect dan?  Schept dit een ander werker-ras of zijn die intelligent zoals mensen?

S: Opnieuw, er zijn heel veel soorten hiermee aan het experimenteren. Sommigen zijn robot van nature,die hebben geen intellect. En sommigen zijn heel hoog in het intellectuele tot aan verwerkelijking.

D: Wat zal er uiteindelijk gebeuren met die schepselen of met die verschillende soorten die geschapen worden?

S: Sommigen zijn al weggehaald naar andere planeten gebracht, die meer open staan voor de aard van deze dingen.

D: Zullen enkelen ervan ooit op Aarde worden gezet? S: Nee. D: dan weet de regering van de bedoelingen van die experimenten?  S: Ja. D: Dus de regering, doktoren en wetenschappers werken hier ook mee samen?

S: Sommigen doen dat. Niet iedereen. Enkele gekozenen.

S: En dit is een van de dingen waarmee de aliens hebben onderhandeld, om de regering de kennis laten te verkrijgen van die experimenten en als teruggave krijgen de aliens de natuurlijke materialen die zij nodig hebben?

S: Correct.

D: Het is verbijsterend  hoe de regering dit allemaal geheim kan houden voor de mensen.

S: Het is heel goed verborgen gehouden en in het verleden werd er begrepen dat maar een paar van die onderhandelingen deze kennis zouden hebben.

D: Wat dan  met de president van ons land, de Verenigde Staten? Weet hij van die dingen?

S: Sommigen weten het, anderen niet. Dat hangt af van hun persoonlijkheid.

D: Ik vroeg me af hoe ze die bases verborgen konden houden met militair personeel, zonder dat de president weet heeft van hen en hun functies.

S: Soms is een president de laatste om iets te weten.

D: Dan worden de bases bewaakt en het militaire personeel en het geld komt dan uit andere budgets of zoiets.

S: Dat is correct.

D: Ik neem aan dat ze heel goed bewaakt worden. Is dat zo?

S: Op een manier. Ze worden niet bewaakt zoals jij denkt. Er zijn geen geweren of raketten. Ze worden op andere wijzen bewaakt.

D: Nou, wij hebben van een gehoord in Nevada die veel bewapende wachten heeft, militair personeel en niemand krijgt toestemming daar dichtbij te komen. Is dat een van die plekken?

( Dolores:  ik dacht aan de beruchte Area 51)  

S: Nee, dat is iets anders. Dat is een strikt militaire operatie . 

D: De aliens zijn daar niet bij betrokken? S: Nee. Dan lijkt het dat het hebben van militair personeel en bewakers de aandacht zouden trekken? Is dat wat je bedoelt?

S: Ja, maar wij zijn niet betrokken bij militaire ondernemingen.

D: Ons werd verteld dat er militaire wapens zijn, zoals de stealth bomber, dat allemaal van alien technologie komt. Dat dit aan ons werd gegeven. Is dat waar?

S: Deels. De technologie werd voornamelijk gegeven om te reizen. Het was niet bedoeld om gebruikt te worden als militair voertuig.

D: Ik snap het. Kun je zien wat het militaire experiment is op de basis in Nevada dat veroorzaakte om het zo streng te bewaken?

S: Het militaire experiment is om de snelheid van reizen te ontwikkelen voor militair transport. En ook zijn wapens en de mogelijkheid om zich af te schermen tegen vijandelijke strijders.

D: Vijandelijke wat?

S: Vijandig personeel.

D: Maar nu, in deze tijd denken we dat we geen vijanden hebben om ons tegen te verdedigen. Waarom zou er dan nog een reden zijn om door te gaan met militaire experimenten?

S: Er zijn altijd mensen in controle die macht over andere rassen en mensen willen. En om dit te beëindigen zijn ze zo verknocht aan de ontwikkeling van mechanismen die dit mogelijk maken.

D: Weet de president van deze militaire basis in Nevada? (George Bush in 1987)

S: Ja, dat weet hij.

D: Dus, als er iets gebeurt in de militaire defensie dan weet hij ervan?

S: Dat is correct.

Dolores: Toen dit boek werd geschreven, was Area 51 rustig en heimelijk gesloten. Was dat vanwege alle niet gewilde aandacht van publiek en media?

D: Het schijnt dat er veel dingen aan het gebeuren zijn waar de gewone mens niks van weet. Is het wel goed van mij om de mensen te vertellen wat je ons vandaag hebt verteld?

S: Dat zal in orde zijn, omdat het in de volgende 30 jaren algemeen bekend zal zijn. (dachten ze toen nog…we weten het nog niet officieel…winny)Er wordt gehoopt dat er een alliantie kan worden gevormd met mensen van deze planeet, dus dat we als vrienden kunnen komen en gaan. – Mijn voertuig(= Suzanne) is bijna zover om de transmissie te stoppen. Ik merk dat er meer mensen vragen hebben. Maar het moet heel snel gebeuren. Zij raakt vermoeid.

D: All right. We willen niets doen dat voor haar onaangenaam is – Iemand wil weten of er iets anders is dan de Aarde die menselijke soort wezens heeft, die jullie gevonden hebben?

S: Ik beschreef die aan je bij onze laatste sessie. Vloeibare levensvormen. Vloeibare vloeistof die zweeft. Zoals een kameleon. Die veel vormen kan aannemen. Hoog ontwikkelde wezens. Kan in veel planetaire beschavingen opgaan door zichzelf als wezens te laten verschijnen die hier aanwezig zijn. Ze kunnen een menselijk vorm aannemen, kan de ruimtebroeder vorm nemen, kan vele vormen aannemen. Dat is het meest dichtbij en de menselijke soortvorm waarvan ik denk dat jullie dienog zullen ontmoeten op deze planeet.

D: En wat dan met andere planeten? Zijn er andere menselijke soorten op andere planeten die jullie hebben gevonden?

S: Er is nog een andere planeet met zo’n menselijke vorm, maar die is niet zo ontwikkeld. Door de omgeving daar. Het heeft meer tijd nodig voor hen om te evolueren. Het zijn dezelfde menselijke kenmerken, maar hun aard is anders dan van de wezens hier.

D: Ik denk dat er nog maar een paar vragen zijn. Komen er nog andere wezens, of bijbehorende toestellen vanuit planeet Aarde of reizen die erin?

S: Dat is juist. Er is een gebied dat deels onder jullie Mexicaanse golfkust  ligt die in deze tijd wordt bewoond door Atlantische afkomst. Er is ook een gebied onder jullie Antarctische (Zuidpool) cirkel, die door degenen wordt bewoond die interdimensionaal van aard zijn.

D: Is de planeet aan de binnenzijde  zoals onze wetenschappers dat zien?

S: Er is een vaste kern met een zwevende mantel. Maar, dit is een voortdurende vaste mantel.

D: Is de Aarde hol?

S: Dat is niet juist.

D: zijn er grotere gebieden in de Aarde wel hol, geschikt voor een grotere beschaving om die te ondersteunen?

S: Ja, alhoewel niet zo groot als het totale Aarde volume. Groot in de zin van ruimte vergelijken met jullie afstanden. Groot genoeg om een beschaving te ondersteunen.

D: In de gebieden die je opnoemde?

S: Ja. Er zijn nog meer. Maar deze zijn groot in de zin van dat ze, in deze tijd, een meer prominente deel in jullie omwenteling spelen. 

D: Zei je net dat het voertuig vermoeid wordt?

S: Ja. Ik kan van dienst zijn als ik wordt opgeroepen. Ik ben gekomen om gegevens door te communiceren om te helpen bij de ontwikkeling van de mens.  Om onopgeloste vragen op te lossen die de mens kan hebben. Dit zal niet iemand worden opgelegd. Als je meer informatie wilt kun je me roepen. Ik zal je helpen en informatie naar je communiceren. Telepathisch, indien nodig om je met jouw ontwikkeling te helpen.

D: All right. Dat waardeer ik. En ik ga het aan andere mensen doorgeven, en dat wordt alleen maar gedaan voor goede, positieve redenen.

                                   __________________________________________

 Winny: Dolores Cannon werd beschuldigd dat ze de verhalen uit haar boeken fantaseerde. Ze heeft al heel veel boeken geschreven. Om haar verhaal uit te leggen, geef ik een deel uit het boek deel Twee van Convoluted Universes (uitgegeven in 2005):

Ze zegt: Ik geef voortdurend lezingen over de hele wereld over het onderwerp van mijn boeken.

Het belangrijkste onderwerp van mijn werk is therapie en om mensen te herstellen van of om hun problemen op te helpen lossen. Maar het meest opwindende en vervullende deel van mijn werk, de jus erover, de glazuur van de cake, is om geschiedenis te ontdekken. En om informatie en nieuwe theorieën mee naar onze tijd terug te nemen. Het is echt een begraven schat ontdekken. Ze zeggen, er is niets werkelijk nieuw. Wij herontdekken alleen maar kennis die we eenmaal allemaal hadden in vorige levens maar die we zijn vergeten in al die eonen tijden. Maar in mijn werk heb ik ontdekt dat het nooit echt werd vergeten, omdat het werd opgeslagen  in de computeropslag van het onderbewuste weten. Het wachtte alleen maar op de juiste tijd om weer opnieuw naar voren gebracht te worden. En dit is wat ik geprobeerd heb te doen door mijn werk met hypnose.

Ik begon altijd mijn lezingen met een korte persoonlijke achtergrond, zodat het gehoor zal begrijpen hoe ik mijn informatie heb verkregen. Ik werd beschuldigd dat ik mijn gevallen zelf had verzonnen, om een prachtige science fiction schrijfster te zijn. Voor mij zou dat net zo’n grote prestatie zijn geweest om het materiaal zelf te hebben uitgevonden dat ik schrijf, in plaats van dat ik alleen de feiten rapporteer die in diepe trance tot stand zijn gekomen. Ik heb werkelijk een pad ontdekt om de spreekwoordelijke doos van Pandora te openen. Het materiaal komt uit de personen hun onderbewuste denken/weten. Alles dat ik hoef te doen is dit te organiseren en dan in boeken te zetten. En dat is geen klein werkje.

Mijn wortels in de hypnose gaan terug tot in 1960, dus ben ik nu al veertig(vijftig dus nu) betrokken in dit veld van mijn werk. In die eerste dagen van mijn hypnosewerk was het inductie proces heel tijd slurpend en langdradig. Het ging erom om wat ik noem “kijk naar het glinsterend (horloge/ketting)  ding “ dat dan heen en weer slingerde voor de persoon terwijl de hypnotiseur verder gaat met de inductie. En dat lange, versleten proces hield dan ook de ontspanning in van alle delen van het lichaam.  Zo was het eerst dus.

Toen werden er diverse testen uitgevoerd om de diepte van de trance te meten voordat de hypnotiseur verder kon gaan. . Sommige van die procedures worden ook heden nog gedaan en worden ook nog aangeleerd.  Alhoewel die het meest gezien worden in films of op de tv vanwege het dramatische effect.  De meeste hypnotiseurs zijn verder gegaan naar veel snellere methodes. Zo ontwikkelde ik mijn eigen techniek door het verwijderen van die delen van de inductie die alleen maar tijd namen en onnodig waren.  Moderne technieken betrekken het gebruik van de stem erbij met beelden en visualisatie.

Ik werd in 1968 daar voor het eerst bij betrokken door regressie van een vrouw via reïncarnatie en vorige levens. Mijn echtgenoot, Johnny had meer dan 20 jaren een loopbaan in de US. Navy gehad en was net van zijn dienst teruggekeerd uit Viet Nam. We waren gestationeerd in Texas en probeerden onze levens terug te brengen na een vier jarige scheiding die door de oorlog was veroorzaakt. Mijn echtgenoot (die de voornaamste hypnotiseur was) en ik werkten met een jonge vrouw die problemen had met nerveus eten. Ze had een overgewicht  en had nier problemen, dus haar dokter stelde haar voor dat hypnose haar misschien kon helpen. Tot aan deze tijd hadden we alleen conventionele hypnose gedaan en ons gericht op gewoontes; we werkten meestal met mensen die wilden stoppen met roken, of gewicht wilden verliezen, enz.

In onze meest wilde dromen hadden we nooit gedacht dat we meer dan dat konden bereiken. Terwijl we met deze vrouw werkten, brachten we haar in regressie terug naar dit leven en zochten naar betekenisvolle gebeurtenissen toen zij plotseling in een vorig leven sprong en als  bakvis in de daverende twintiger jaren in Chicago. Dat we verbaasd waren, was nog zacht gezegd. We zagen hoe zij zich transformeerde in een heel andere persoonlijkheid met andere stembuigingen en lichaamsbewegingen. Zij werd voor onze ogen letterlijk een ander persoon. Dit was onze eerste blootstelling aan reïncarnatie. Het hele verhaal werd in een ander boek vermeld. Dit was het eerste boek dat ik ooit schreef en dat werd nooit gepubliceerd. …

Toen wij met deze vrouw werkten, wilden we nieuwsgierig meer weten over dat reïncarnatie fenomeen. We willen uitvinden waar de hypnose ons naartoe zou brengen. We brachten haar in regressie door vijf verschillende en aparte levens heen, naar toen ze werd geschapen door God.

Alle sessies werden opgenomen op de draagbare spoel van een spoel tape recorder uit die tijd.  Die werd ‘portable’ genoemd alhoewel die buitengewoon zwaar was en grote acht ‘inch tapes’ gebruikte.

In die dagen waren er geen instructie boeken om een hypnotiseur te leiden zou er iets dergelijks gebeuren. (dan vertelt ze uit welk boek ze wel las……)

Dus hadden we niets om ons te helpen toen we met deze dame in de tijd teruggingen, en we zagen haar letterlijk een andere persoonlijkheden worden toen we door elke tijdsperiode heen gingen. We vonden al doende onze eigen regels uit en de resultaten waren opmerkelijk. Bij die experimenten  brachten we naar haar voren de toekomst in, want niemand had ons verteld dat dit niet kon gedaan worden. Zij zag ons wonen in een landelijke setting en wij hadden kleinkinderen. We vertelden aan niemand de identiteit van deze vrouw waar we mee werkten.  En toch kwamen diverse marine vrienden die erover hoorden en ze kwamen naar ons huis om het laatste hoofdstuk te horen. Dit experiment veranderde voor altijd onze levens en ons denken.

1968 was een zeer betekenisvol jaar in mijn leven, want alles veranderde voor altijd. Mijn leven zou nooit meer naar het normale terugkeren. Mijn echtgenoot Johnny werd bijna gedood in een verschrikkelijk auto ongeluk op een avond toen hij op weg was naar de marine basis. Hij werd frontaal geraakt door een dronken chauffeur en gemangeld in het wrak van onze Volkswagen bus. De doktoren zeiden dat het een wonder was dat hij nog leefde want zijn verwondingen waren zo groot dat hij die nacht zou zijn gestorven. Een reden dat zijn leven werd gespaard was dat er een corpslid die net uit Viet Nam was teruggekeerd in een auto achter die van Johnny reed. Hij was gewend aan het behandelen van noodwonden op het slagveld  en dus was hij in staat om Johnny te behandelen voordat hij doodbloedde op de snelweg.  Op dat ogenblik kwam de bemanning van de noodhulp uit de basis aan en dat corpslid had de bloeding beheerst, maar Johnny zat nog steeds in het wrak van de auto. Dat kostte buitengewoon veel werk voor de brandweer om hem te bevrijden. Toen werd hij getransporteerd per helikopter naar het marine hospitaal in Corpus Christi.

Toen ik aankwam op de Intensive Care kwamen vijf doktoren achter elkaar een voor een binnen en gaven me diverse redenen op waarom hij zeker de nacht niet zou overleven. Zij waren perplex toen ik niet ondersteboven was. Ik vertelde hen dat ze fout zaten.  Hij zou niet sterven. Maar natuurlijk kon ik hen niet vertellen hoe ik dit wist. Hoe kon hij sterven als hij in de toekomst gezien was met kleinkinderen? Ik wist dat dit waar was. Ik geloofde in wat wij gedaan hadden en wat wij ontdekt hadden. Als ik dit ging geloven, moest ik alles geloven. Dit geloven hielp mij mijn geestelijke gezondheid bewaren in een vreselijke tijd.

Ik realiseerde me dat in die tijd niet, maar het geloofstelsel van veel mensen op de basis werd ook getest. Sommigen zeiden dat het ongeluk een straf was van God omdat we ergens in groeven dat gezien werd als werken met de duivel: het onderzoeken van reïncarnatie. Wij gluurden rond hoeken in het duister, deden deuren open die beter gesloten moesten blijven. Ik kon dat niet geloven, want in ons werk met die vrouw werd ons een God getoond die liefdevol was en vriendelijk, niet wraakzuchtig. Ik kon de redenering achter wat er was gebeurd niet bevatten, toen mijn wereld ondersteboven werd gekeerd, maar ik wist absoluut zeker dat onze nieuwsgierigheid en zoektocht naar kennis in het onbekende geen straf was.

Hoe ironisch was het voor Johnny om de oorlog te overleven en om dan slechts dood te gaan door onachtzaamheid van een dronken bestuurder. En dit zou ook niet gebeuren. De doktoren noemden hem de “wonderman” want tegen alles in en alle logica tartend, overleefde hij. Dit was het begin van de nachtmerrie die nog vele jaren zou duren.

Na maanden in de Intensive Care en een jaar in het ziekenhuis te hebben doorgebracht in een body cast (? harnas ) werd hij uit de Navy ontslagen als een invalide veteraan. Toen besloten wij om naar de heuvels van Arkansas te verhuizen waar we dachten te kunnen leven met een pensioen en om onze vier kinderen te ondersteunen. In die tijd was het nodig maar later was ik blij om dit  toevluchtsoord te hebben in de heuvels als mijn terugtrek plek. Johnny bracht nog vijfentwintig jaren door, begrensd door een rolstoel. Als een gedeeltelijk geamputeerde kon hij buiten met krukken lopen en  reed hij met een door een hand-beheerste auto. In die tijd was ik compleet gefocust op mijn echtgenoot en onze vier kinderen.

Mijn avontuur in de reïncarnatie moest op de achterbank blijven liggen omdat ik mij aanpaste aan mijn nieuwe leven. Mijn interesse in hypnose werd niet eerder meer aangewakkerd totdat de kinderen begonnen het huis te verlaten, gingen trouwen of naar college gingen. Toen sloeg het ‘lege nest syndroom’ toe en moest ik de vraag onder ogen zien wat te doen met de rest van mijn leven.  Ik besloot om iets heel ongewoons te doen, niet wat een “normale” vrouw zou doen in deze omstandigheid.  Ik besloot om terug te keren naar hypnose, ook al had ik er geen idee van waar ik mijn cliënten zou vinden in de heuvels van Arkansas. Ik wist alleen dat dit was wat ik wilde gaan doen. Maar ik hield niet van die ouderwetse, langdradige  inductie methoden die populair waren in de zestiger jaren. Ik wist dat er makkelijker en snellere technieken waren. Dus bestudeerde ik de nieuwere methoden en ik ontdekte dat  de transstaat kon worden geïnduceerd door beelden en visualisatie. Ik wilde me niet langer richten op de gewone hypnose om de persoon te laten breken met een gewoonte: stop met roken, gewicht verliezen, enz. Mijn interesse werd naar reïncarnatie ontstoken en daar wilde ik me op richten.  In de late zeventiger en vroege tachtiger jaren waren er nog steeds weinig boeken gedrukt om de hypnotiseur te helpen in het veld van vorige levens regressie therapie.

Dus moest ik mijn eigen techniek uitvinden. Ik ontdekte spoedig dat het meeste dat wordt geleerd in de traditionele hypnose, onnodig is. Dus begon ik enkele van die stappen weg te halen en bracht er snellere methodes in. Zolang als de persoon geen schade wordt gebracht denk ik dat de hypnotiseur  kan experimenteren om te ontdekken wat werkt en wat niet. Uiteindelijk moet in het begin ergens, iemand ontdekken hoe je de meest effectieve staat van trance kunt bereiken. Ik wist dat ik op gloednieuwe grond stond en een nieuw territorium binnenging.  Nu, na bijna dertig jaren (meer dan veertig nu. w.) slijpen en volmaakt maken van mijn techniek, heb ik mijn eigen methode ontwikkeld. Ik wil graag werken in de somnambulistische trance staat (slaapwandel of slaap staat. w.) (D: wat de diepst mogelijke trance staat is) want ik denk dat daar alle antwoorden zitten. Veel hypnotiseurs zullen daar niet werken, want ze zeggen ‘dat daar vreemde dingen gebeuren’. Iemand die mijn boeken heeft gelezen weet dat vreemde dingen daar echt gebeuren. De meeste hypnotiseurs  zijn getraind om de cliënt in een lichtere staat van trance te houden. Op dat niveau is het bewuste denken nog heel actief  en bemoeit zich er vaak mee of gooit er wat tussenin. Enige informatie kan op dat niveau wel worden verkregen, maar niet de complete samenwerking van het onderbewuste denken dat alleen gebeurt op het niveau van somnambulisme waar de bemoeienis van het bewuste denken is verwijderd. De persoon herinnert zich normaal niets en denkt dat ze louter in slaap is gevallen. Het normale is dat maar een van de twintig of dertig mensen automatisch en spontaan in de somnambulistische staat van trance gaat. Maar in de techniek die ik ontwikkelde is het tegengestelde waar:  een van de twintig of dertig zal er niet in gaan. Dus is het een heel effectieve methode van verwijdering van het bewuste denken en om het onderbewustzijn de antwoorden te laten vinden. Dit is de methode die ik nu leer in mijn hypnotherapie klassen en mijn studenten rapporteren dezelfde verbazende resultaten.

Toen ik serieus begon met mijn therapie in de late jaren van 1970. ontdekte ik al spoedig een patroon. Dit gebeurde voordat ik mijn methode ontdekte om met het onderbewuste denken contact te maken. Hierna werd het patroon zelfs duidelijker. Ik ontdekte dat de meeste problemen die mensen hebben: stoffelijke, mentale, allergieën, fobieën of in relaties enz. terug konden worden opgespoord naar gebeurtenissen die oorspronkelijk stamden niet uit het huidige leven, maar vanuit vorige levens. Veel van mijn cliënten  hadden jaren doorgebracht van dokter naar dokter gaand in het medische en in het psychiatrische veld en ze kregen maar weinig succes om antwoorden te vinden voor hun hardnekkige problemen. Dit kwam omdat de doktoren zich slechts richten op de duidelijke stoffelijke symptomen en gebeurtenissen die in het huidige leven waren gebeurd.  Soms kan een probleem opgespeurd worden  naar gebeurtenissen die in de jeugd waren ontstaan, maar in het grootste deel van de gevallen waar ik mee heb gewerkt, ligt het antwoord verder in het verleden begraven.

Ik denk dat vorige levens op een andere frequentie of in een andere vibratie bestaan. Als we regressie maken naar die levens veranderen we de frequenties om ze te zien en te beleven, net zoals het veranderen van kanalen op een radio of tv toestel. Soms zijn die andere frequenties te dichtbij of overlappen de huidige en veroorzaken statische- of ziekte gevallen.

In mijn techniek heb ik de beste resultaten door met (D: wat ik noem) het onderbewuste denken contact te leggen. Op een cruciaal moment in de sessie nadat het subject/persoon het vorige leven heeft gevonden dat het antwoord heeft op de problemen van dit leven, vraag ik om met het onderbewustzijn te spreken van die persoon. Dit antwoordt altijd en geeft de gewenste informatie.

In de traditionele hypnose wordt de hypnotiseur geleerd hoe antwoorden te verkrijgen van het onderbewustzijn door het gebruik van handsignalen. Dan vragen ze de persoon om een vinger op te heffen voor een “ja” en een andere voor een “nee”.  Voor mij is dit buitengewoon langzaam en zeer beperkend. Waarom deze methode gebruiken als je direct tegen het onderbewustzijn kunt spreken en als dat jou verbaal antwoord kan geven?  Met mijn methode kun je converseren en er een tweezijdige conversatie mee krijgen en kun je antwoord vinden op absoluut alles dat je wilt vragen.

Mijn definitie van het onderbewustzijn is: het deel van de geest dat zorgt voor het lichaam. Het reguleert alle systemen van het lichaam. Je hoeft je hart niet te vertellen om te slaan of om tegen jezelf te zeggen adem te halen. Ik identificeer dit als de taak van het onderbewustzijn, omdat het constant bekijkt, monitoort, en het weet alles dat in het lichaam van de persoon gebeurt. Daarom kunnen we antwoorden krijgen op gezondheidskwesties als we die methode gebruiken. Ik heb ontdekt dat elk stoffelijk symptoom, kwaal of ziekte een boodschap is van het onderbewustzijn. Het probeert wanhopig om onze aandacht te vangen op de een of andere manier. Het probeert ons iets te vertellen en zal daar mee doorgaan totdat we het ten slotte begrijpen. Als we er geen aandacht aan geven zal de ziekte of het probleem doorgaan erger te worden totdat we geen alternatief meer hebben, of totdat het te laat is om de situatie om te keren. .Ik weet dat dit waar is omdat dezelfde symptomen in veel van de levens van mensen met gerelateerde problemen zaten. Ik wil alleen maar dat het onderbewustzijn een minder pijnlijke manier kon vinden om de boodschap door te geven. Ik zeg vaak: “zou het niet makkelijker zijn om ze een briefje te geven?” Het onderbewustzijn denkt dat het de boodschap op een directe manier doorgeeft, dat de persoon kan begrijpen, maar dit is vaak het geval niet. We zijn TE gefocust op ons dagelijkse leven om ons af te vragen waarom we hardnekkige rugpijnen of hoofdpijnen hebben, enz. als we dan een sessie hebben en de reden ontdekken voor het ongemak (en vaak kunnen de redenen zo buitengewoon zijn dat ik niet denk dat iemand die verbinding bewust kan leggen). Dan is de boodschap afgeleverd en stopt het ongemak……………

De meeste hypnotiseurs zien de waardeer niet van in om iemand naar een vorig leven mee terug te nemen. Maar dit is de reden waarom ik mijn techniek heb ontwikkeld. Ik neem de persoon mee naar het leven dat het allermeest hoort bij de problemen van hun huidige leven. Ik leid nooit. Ik laat het onderbewustzijn de persoon meenemen naar het leven waarvan het ziet wat het meest belangrijke is op de tijd van de sessie. Ik ben altijd verrast of het leven nu vervelend of werelds is (die 90% van hen zijn. D.) , of ze nu in antieke of in moderne beschavingen waren, of te maken hadden met aliens en leven op andere planeten of dimensies. Het onderbewustzijn maakt de verbinding en het wordt dan altijd een die ik of de cliënt nooit bewust zou hebben gemaakt. Maar het heeft volmaakte zin als het vanuit dit perspectief werd gezien.

Als ik contact maak met het onderbewustzijn, verbaast het me altijd omdat het duidelijk wordt dat ik niet tegen de persoonlijkheid van de cliënt spreek, maar tegen een aparte entiteit of deel van henzelf. Ik kan altijd zeggen of het onderbewustzijn wordt bereikt en de vragen beantwoordt. Dit spreekt over de cliënt altijd in de derde persoon (hij of zij). Het is niet emotioneel en lijkt verwijderd of los te staan van de problemen, bijna als een objectieve waarnemer. Het zal de persoon ‘kastijden’ omdat ze niet geluisterd hebben. Soms is de eerste opmerking: “Nou, eindelijk heb ik een kans om te spreken. Ik heb al jaren geprobeerd om tegen (zeg maar Jane of Bob) te spreken maar ze willen niet luisteren.” Het onderbewustzijn kan zo objectief zijn dat het soms wreed lijkt.  Het geeft geen stompen maar vertelt wel de waarheid over de situatie zoals deze het ziet. Als het klaar is met donderen naar de persoon om het punt naar voren te brengen, vertelt het hen ook hoeveel zij geliefd zijn en hoe trots ze zijn op hen op de vorderingen die ze hebben gemaakt. Vaak spreekt het over zichzelf in meervoud, als ‘wij’ alsof het geen enkele entiteit is, maar diverse zijn.. ……

Ik weet nu dat ik dit heb beperkt, en gesimplificeerd. Het is eigenlijk zoals communiceren met een computer terminal, die verbonden is aan een reuze database. Ik schijn altijd te spreken met hetzelfde deel, (D: of entiteit, of wat het ook is) een deel dat ik nu heb ontdekt dat alwetend is. Het heeft niet alleen de antwoorden die de cliënt zoekt, het heeft antwoorden over alles wat ik wil vragen. Een alwetend deel van iets dat toegang heeft tot alle informatie. Sommige mensen zouden dit deel “Het Totale Zelf” willen noemen, het “Hoger Zelf”, de “Overziel”, Jung’s “Collectieve Onbewuste”, of “God”.  Dit kan allemaal horen bij de zelfde zaak. Ik weet alleen dat ik in mijn werk heb gevonden wat antwoordt op de naam van

“onderbewustzijn”…..

Dus reis met mij terwijl ik meer exploreer. Ik weet dat ik niet alle antwoorden heb, maar ik heb alleen wat meer op de oppervlakte gekrabd. Blijf zelf zoeken en vragen stellen. Dat is de enige manier waarop de antwoorden zullen worden gevonden. Denk aan het gezegde: “Een parachute is net als het denken. Hij werkt alleen als hij open is.”….  

Vertaling: Winny